10 Şubat 2015 Salı

Yeni Yıl Pastası:)

  Yeni yıl gelir de ben pasta yapmaz mıyım:) Pasta yapmaya başladım başlayalı zaten her şeyi bahane edip sıvıyorum kolları... Yeni yıl gelince hala çocuklar gibi seviniyorum, içim kıpır kıpır oluyor. Hal böyle olunca pastama; Noel Baba, penguenler, geyik ve kardan adam eşlik etti. Ben onları çok sevdim hatta ayrılamadım hala saklıyorum. Bu sefer figürleri yaparken üzerlerinde uzun uzun uğraşmaya vaktim oldu. Hatta sağ kolumun ağrımaya başladığı ilk günlerdi ve ben tutulmuştur deyip bir türlü doktora gitmemiş ama oturup o ağrıyla bu pastayı yapmıştım. İşte yaptığın şeye aşkla bağlı olmak böyle bir şey olsa gerek. Pastayı o ağrıyla yaptın da iyi mi oldu derseniz iyi olmadı tabiki çünkü kolumu aslında hiç yormamam gereken bir dönemden geçiyormuşum. Arkası malum doktora gidildi, ödem çıktı ve fizik tedaviye başlandı. Ama bana göre pastayı yapmaya değerdi orası ayrı:) Şimdi uzunca bir süredir pasta, kurabiye vs. yapamıyorum, hatta eve yemek yapamıyorum maalesef ve içim içimi yiyor. Bu durumun en kısa sürede düzeleceğini umarak sizi yeni yıl pastamla baş başa bırakıyorum...






Türk Kahvesi ve Candy Crush Pasta:)

  26 Aralık... İkinci annemin doğum günü. Hep ikinci annem diye yazıyorum buraya çünkü normalde de hep anne derim, kayınvalide kelimesini oldum olası kabullenemedim. Bunda da en büyük payın eşimin annesi Ayfer annem olduğunu düşünüyorum. Çünkü bana asla ama asla sürekli bahsedilen kötü kayınvalide imajının tek bir zerresini göstermeyen, hatta annemin İstanbul'da olmasını hiç ama hiç aratmayan, düğün alışverişlerinde bile benimle sabah 9 akşam 7 yılmadan gelinlik vs. bakan, kolumun hasta olduğu ve fizik tedavi gördüğüm bu günlerde gelip sürekli yemeklerimi yapan... Bana bırakırsanız sayacak o kadar iyilik var ki gördüğüm buraya yazmaya yetmez. Maşallah diyelim nazar değmesin bize:) Hal böyle olunca seve seve, tamamen içimden gelerek, canı gönülden pasta yapmak istedim anneme doğum gününde. Annem candy crush oynamayı çok sever ve de Türk kahvesi düşkünüdür. Bunları göz önüne alınca aklıma tam da bunlara uygun bir pasta yapmak geldi. Annem görünce çok mutlu oldu. Anneme kırmızı elbise yapmıştım pasta figüründe, tesadüfen annem de o akşam kırmızı giymişti. Güzel bir yemek yiyip pastamızı kestik. Bu arada figür istediğim kalitede olmadı çünkü yaptığım çok daha güzel insan figürleri var ama özenince böyle olmaz mı zaten. Tabi bir de vakit sıkıntısı var. Yapacağım figürlere günlerimi verip üstünde çalışmak istesem de çoğu zaman bu vakti bulamayabiliyorum. Buyurun pastaya...





Çiçek Buketi Pasta:)

    Eşimin yakın arkadaşlarından Osman'ın annesi Remziye Teyze bizi akşam yemeğine çağırdığında eşim Ferhat'la aklımıza güzel bir pasta yapıp gitmek geldi. Gerçi Remziye Teyzemin o güzel yemeklerinden pastaya sıra gelir mi diye de düşündük çünkü sağolsun yemekleri çeşit çeşit ve inanılmaz lezzetlidir. Benim de aklıma şöyle güzel, değişik çiçeklerden oluşan bir pasta yapmak geldi. Bu çiçeklerin gayet kısa sürede hazırlandığını ve aslında yapmak istediğim çiçekler olmadığını öncelikle belirtmek isterim. Çünkü çiçek yapımı hele bir de detaylı çiçek yapmak istiyorsak bir günde olacak bir şey değil; yapraklarının önceden yapılıp kuruması ve birleştirilmesi için uzunca bir zaman gerek. Dolayısıyla ben pandispanyayı pişirmek de dahil bir güne sığdırınca biraz kolay çiçeklere kaçtım. Gerçi ortaya çıkan sonucu görünce içim açıldı, renklendi. Kış ortasında bana bahar geldi:) Pastayı biraz fazla övdüm galiba, lafı uzatmadan sizi papatyalarla, zambaklarla, karanfillerle baş başa bırakayım...




 

Çiçekli Pasta:)

    Pasta, kurabiye ya da cupcake yapmak artık benim için hayatımın bir parçası, vazgeçilmezi oldu. Bunu kolumun rahatsızlığından dolayı fizik tedavi gördüğüm için daha iyi anlama imkanım oldu. Özellikle benden pasta yapmamı isteyen arkadaşlarımı geri çevirmek içimde başlı başına yıkıma sebep oldu diyebilirim. Kendimi ufacık da olsa yapabilecek güçte hissetsem zaten beni tutabilene aşk olsun. Hatta eşim artık evde bile sürekli bir şeylerle ilgilenip koluma dikkat etmememden dolayı kolumun sarılması gerektiğini yoksa benim asla iş yapmaktan geri kalmayacağımı sürekli ifade ediyor. Meğer pasta vs. yapmak hayatımın orta yerine ne kadar da oturmuş, normalde okuduğum üniversite, yaptığım yüksek lisans bununla tamamen alakasız olsa da...En kısa zamanda iyileşmeyi ümit ederek bundan 3-4 ay önce arkadaşlarımız bize geldiğinde yaptığım pastayı sunuyorum sizlere. Pastanın üstüne çiçekler kondurdum kenarlarına da dantel... Pembeyi ve her tonunu inanılmaz seven ben pastayı fuşya yapmayı tercih ettim. Aslında hedefim gülden başlamak üzere farklı farklı çiçekleri deneyip sizlerle paylaşmak. Umarım en kısa zamanda gerçekleştirebilirim. O zaman buyurun pastaya...



6 Şubat 2015 Cuma

Araba Pasta:)

   Bu seferki pasta bizim için. Yeni arabamızı kutlamak amacıyla yaptım bu pastayı ve sanırım yaptığım en hızlı pastaydı. Bu yüzden uzun uzun pandispanya pişirmeye vaktim olmadığından hazır pasta tabanlarını ufalayarak yaptığım tadı aslında mozaik pastayı da andıran değişik bir şey oldu. Eşimin ailesine akşam yemeğine gidecektik, ben de bütün gün aklıma nasıl gelmediğine hayret ederek akşamüstü aklıma gelen pasta yapma fikrini bir an önce uygulamaya döktüm ancak bu kadar oldu. Maksat hep beraber kutlama yapmaktı gerçi pastanın çok da bir önemi yoktu:) Allah inşallah kazasız belayı kullanmayı nasip etsin... Karşınızda araba pastaa:)

 

 Pastanın egsoz yerine mumu takmak da tabiki sevgili eşim Ferhat'ın fikri:)

Film Rulosu Pasta:)

  Bu pasta başka özel ve güzel... Neden derseniz eşimin doğum günü için özene bezene ve sevgiyle hazırladım:) Önce kısa bir anekdotla başlamak istiyorum. 15 Aralık 2014'ten tam bir yıl önce yani eşimin evlendiğimizden sonraki ilk doğum günü olan 15 Aralık 2013 için kafamda ilk defa şeker hamuruyla pasta yapma fikri belirdi. Şeker hamurlu her şeye fazlaca merakım vardı hatta nişanımda, düğünümde hep böyle pastalar yaptırmıştım. Bir gün yapacağımdan da daha o zaman emin gibiydim. Böylece ben kolları sıvadım, eşimin tüm arkadaşlarını ona sürpriz yaparak eve çağırdım lakin ilk defa şeker hamuruyla kavuşacak olan ben acaba yapamayıp rezil olabilir miydim? Böyle bir ihtimal olmakla birlikte sevgili ikinci annemin (eşimin annesi) yardımıyla kolları sıvadık. Ortaya ilk sefere göre çok da kötü olmayan bir pasta çıktı, herkes de çok beğendi fakat benim için hele de şu anki pastalarıma nazaran vasat bulduğum bu pastayı bloğa koyma cesareti henüz oluşmadı:) Kim bilir belki de bir gün cesaretimi toplarsam sizlerle paylaşırım:) Şimdiye dönersek, benim için geriye dönüp baktığımda oldukça fazla aşama kaydettiğimin en büyük kanıtı bu film rulosu pasta... Meğer 1 senede neler değişebilirmiş... Pastaya, eşimin ve benim değişik yerlerde çekildiğimiz fotoğrafları yenilebilir olarak bastırıp monte ettim. Bana göre aşkı en güzel anlatan pastalar film rulosu pastalar. Çok söz söylemeye gerek bırakmadan fotoğraflarla her şeyi en duru haliyle anlatıyorlar. O fotoğrafların çekildiği anlara sizi tekrar götürüyorlar... Hep her fotoğrafın bir hikayesi olduğuna inananlardan oldum, sanırım bu yüzden de fotoğraf çekmeyi ve çekilmeyi çok severim. Gene derin mevzulara daldım, kendimi tutmazsam sayfalarca yazabilirim:)
   Doğum gününü dışarıda arkadaşlarımızla bir yerde yemek yiyerek kutladık ve pastam çok beğenildi. Gerçi bana sorarsanız eşimle benim fotoğraflarımızı kesmeye kıymak hiç de kolay olmadı:) Bu kadar laftan sonra artık pastayla sizi baş başa bırakayım... Fotoğraflardan ziyade videoyu da izlemenizi tavsiye ederim.




 
Bu pastayı aslında en iyi anlatabilecek şey fotoğraflar değil de video. Dolayısıyla pastanın tam atmosferini yansıtması için buraya videosunu da ekliyorum. Kesinlikle izlemenizi tavsiye ederim.
 

 

Doğum Günü Kurabiyeleri:)

  Bu seferki kurabiyelerimin konsepti 1 değil 2 değil tam 3:) Esma benden oğlunun doğum günü için kurabiye yapmamı isteyince ben de seve seve yapabileceğimi söyledim. Kurabiyeleri aslında oğlu için yapacaktım fakat aynı zamanda Esma'nın bir de kızı olduğu için onu da düşünerek kurabiyelere ikinci bir konsept yükledik. Tam öyle mi olsa acaba yoksa şöyle mi olsa derken Esma bir kısmını da benle eşim için mi yapsan acaba deyince neden olmasın dedim ve ortaya karışık kurabiyeler çıktı. Üstelik Esma Urfa'da yaşadığı için kurabiyeleri oraya göndermem gerekiyordu ve ben ilk defa bu kadar uzağa kurabiye yollayacak olmanın biraz da tedirginliğini yaşıyordum. Neyseki kurabiyeleri pıtpıtlı paketlere sarıp sarmalayıp kargoyla sağ salim Esma'ya ulaşmasını sağladım. Ama kurabiyeler gidene kadar her gün Esma'ya geldi mi diye sormaktan da kendimi alamadım:) Sonuç olarak mutluyum çünkü kurabiyelerim sonunda bana göre sınırları aştı:) O zaman karşınızda kurabiyelerrr....